Oyunu yaşamımızın ilk yıllarından itibaren başlayıp,yetişkinlik ve geç yetişkinlik dönemlerinde bile gözlemlenen her iki tarafında bu durumdan keyif aldığı eğlenceli bir aktivite olarak tamamlayabiliriz. En basiti bebeklik döneminde oynanan “ce ee” oyunu, aslında karşıdaki kişiyle ilişkinin kurulduğu, bol kahkaha içeren bir oyuna dönüşebiliyor. Otizm ve Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) tanısı almış ya da şüphesi bulunan çocuklarda bu birlikteliği yakalamak güç olabiliyor. Sosyal iletişim kurmakta sınırlılık yaşıyor ya da tek başına oyuna meyilli olabiliyorlar. Oyuncakları işlevine yönelik kullanmak yerine işlevi dışında kullanabiliyorlar. Örneğin: topun üzerindeki resimlere bakmak ya da arabaları art arda dizmek gibi.

OSB bulunan çocuklara uygulanan oyun terapisinde terapist ve çocuk arasındaki güven ve terapötik ilişkiyle beraber çocuğun işlevsel olarak oyuncak kullanma becerisi, taklit becerisi, oyun kurma, sürdürme ve çeşitlendirme becerileri model olarak geliştirilmeye çalışılıyor. Burada amaç çocuğun bu alt becerilerini destekleyerek sembolik oyun becerisini kazandırmaya çalışmaktır. Sembolik oyun diğer adıyla “mış gibi” yapma, çocuğun hayal gücünün gelişmesini sağlayarak çevresindeki olayları oyun yoluyla daha anlaşılır kılmaya çalışır. Örneğin: su içiyormuş gibi yapmak, oyuncak bebeğe mama yediriyormuş gibi yapmak. Çocuğun oynadığı oyunu zihninde canlandırması ve olay örgüsünde bütünlük kurması çocuğun dil gelişimini de olumlu yönde etkilemektedir. Bazen çocuğumuzun çok güzel oyun başlattığını görürüz ve bu durumu ebeveynlerimiz “benim çocuğum oyun oynuyor” olarak yorumlayabilirler. Ancak dikkatli baktıklarında oynadığı oyunun aslında sürekli aynı davranışları içerdiğini yani tekrarlayıcı bir şekilde oynadığını göreceklerdir. Yine oyun terapisinde çocuğa farklı bakış açıları kazandırılmasında model olarak oyunu genişletme becerileri desteklenmeye çalışılmaktadır.

Oyun odasında çocuk, sunulan güvenli ortamda hayattaki olayları da deneyimleme yani simüle etme olanağı sağlar. Örneğin: Doktora gitmiş bir çocuğa, doktorculuk setiyle oynamak daha anlamlı gelecektir. Oyun yoluyla bunu yeniden deneyimlemesi, kontrolün onda olduğu hissini verecek ve aslında canını acıtan iğnenin neden vurulduğunu anlamasını kolaylaştıracaktır. Empati kurma konusunda sınırlılık yaşayan çocuklarımıza oyun yolu ile duyguları tanıma olanağı sağlanmaya çalışılır. Aynı zamanda kurumumuzda Floortime gibi terapi yöntemleriyle de çocuğun becerileri desteklenmeye çalışılmaktadır.