Otizmli çocuklar günlük hayatlarında tipik gelişimden belirgin şekilde farklı olarak dikkat çeken davranışlar sergilemektedirler. Bu davranışlar çocukların sosyal etkileşim kurmalarına ve öğrenmede zorluk yaşamalarına sebep olmaktadır. Bu davranışlar otizmli çocukların hem kendilerinde hem de ailelerinde stres yaratmaktadır. Bu davranışlara problem davranışlar denilmektedir. Bu davranışlarda en yaygın olanlarına: yeme bozuklukları, duygu-durum bozuklukları (durduk yere ağlamaya başlama vs.), öfke, kendi elini ısırma, başını nesnelere vurma, karşısındaki kişiye agresif davranışlar ( tükürme, vurma vs.) sergilemeleri, kendisinden istenen görevleri yerine getirmemelerini örnek olarak verebiliriz. Otizmli çocuklar aynı anda birden çok davranış problemlerine sahip olabilirler. Bu davranışların yoğunluğu çocuğun otizmden etkileme durumuna göre değişmektedir. Bu davranışlar geniş bir yelpazede yer aldığını ve çocuğun öğrenme düzeyini etkilediği önemli ölçüde etkilediğini unutmamalıyız. Çocukların bu davranışları durduk yere sergilemediklerini bilmemiz gerekiyor. Bu davranışların ne tür bir amaçla ortaya çıktığını değerlendirmek önemlidir. Çocukların her yaptığı bir davranıştır. Bazı davranışlarını ihtiyaçlarını gidermek ve sosyal çevreye katılmak için sağlarlar, bazılarında ise isteklerini anlatamadıklarını da bildiği tüm yolları denemek isterler. Problem davranışlar, bir nesneyi elde etmek için ve bazı durumlardan kaçınmak için olduğunda davranışın şiddet oranı artabilir. Örneğin yemek yemek istemediği zaman tabağını fırlatabilir bahçeden içeri girmek istemediği zaman kendini yere atabilir 10'a çıkart istediği çikolatayı vermediğiniz zaman kafasını sert bir yere vurabilir ya da size karşı tükürme davranışı gösterebilir, anne yemek yaparken çocuk annenin kendisiyle ilgilenmesini isteyebilir ve ilgilenmeyen anneye karşı ayaklarını hızlıca yere vurmaya başlayabilir. Bu tip durumlarda önemli olan ebeveynlerin, eğitmenlerin çocuğun bu davranışına karşı nasıl tepki gösterdiğidir. Çocuk tabağını yere fırlattığı zaman ebeveynin çocuğa kızması bile çocuğu pekiştirmektedir ya da gülümseyerek tabağı yerden almak da çocuğu pekiştirmektedir. O yüzden bu tip durumlarda çocuğa iyi ve ya kötü tepki vermememiz gerekiyor. Örnek olarak :çocuktan oyuncağını rafa kaldırmasını istedik ve çocuk bunu yapmak istemediğini belli ederek kendisini yere atıp ağlamaya başladı hiç tepki vermeden beklememiz gerekiyor susunca oyuncağı onunla birlikte alıp rafa koyabilirsiniz. Çocukların problem davranışlarını azaltmak için birkaç önemli nokta: Çocuk problem davranış gösterdiğinde not alınız böylelikle sıklığını da belirlemiş olursunuz, hangi durumlarda problem davranış gösterdiğini not alabilirsiniz, çocuğunuzun problem davranışlarına sebep olabilecek durumları iyi gözlemlemeliyiz, yapılan davranıştan sonra çocuğa sunulan bir durum veya nesnenin çocuğun davranışının devam edip etmemesi yönünde önemli etkisi olduğunu unutmayınız, bu davranışların bazıları geçici olabilir harekete geçmeden önce gözlemlemeyi unutmayınız.