Otizm spektrum bozukluğu (OSB) tüm dünyada farklı disiplinlerden uzmanların üzerinde çeşitli çalışmalar yürüttüğü ve gün geçtikçe öğrenilen yeni bilgilerle daha çok dikkat çeken bir gelişimsel yetersizlik türüdür. Bu yetersizlik türü ile ilgili bilinenler, tanımlandığı ilk yıllardan itibaren büyük bir değişime uğramış olmasına rağmen, OSB’nin henüz bilinmeyen yönleriyle en az anlaşılan ve en gizemli gelişimsel yetersizlik kategorisi olduğu ifade edilmektedir. Ayrıca, güncel araştırmalar, OSB’nin en sık görülen gelişimsel bozukluk olduğunu göstermektedir. Her ırk, etnik köken ya da sosyoekonomik grupta görülebilen OSB’nin kesin nedeni henüz belirlenememiş olmakla birlikte, çeşitli alanlardan uzmanların OSB olan bireyler için eğitsel ve tıbbi uygulamalar geliştirmeye yönelik çabaları yoğun biçimde sürmektedir.

Günümüzde, OSB üzerinde çalışmaların yürütüldüğü alanlar içinde eğitimin ön plana çıktığı ve OSB olan bireyler ve yakınlarına çok sayıda ve farklı özelliklerde psiko-eğitsel nitelikli hizmetin önerildiği görülmektedir. Alanyazında bu uygulamalar, genellikle odaklanmış uygulamalar ve kapsamlı uygulamalar olmak üzere iki ayrı başlık altında incelenmektedir. Odaklanmış uygulamalar spesifik davranışsal ya da gelişimsel hedeflere ulaşmak için kullanılmak amacıyla geliştirilmiş uygulamalardır. İpucu sunma, pekiştirme, ayrık denemelerle öğretim, video modelle öğretim gibi uygulamalar odaklanmış uygulamalara örnek olarak gösterilebilir. Odaklanmış uygulamalar hedef davranışlarda değişiklik yaratmak amacıyla sınırlı süreler içinde kullanılmaktadır. Bu uygulamalar genellikle uzun bir süre boyunca (örneğin; bir yıl) ve yoğun biçimde (örneğin; haftada 25 saat) sunulabilmektedir. Erken ve Yoğun Davranışsal Eğitim (EYDE), TEACCH (Treatment and Education of Autistic and Related Communication Handicapped Children) ve Temel Tepki Öğretimi (TTÖ) kapsamlı uygulama modellerine örnek olarak gösterilebilir.

Otizm için eğitimin yanı sıra çeşitli terapilerde ortaya çıkmıştır. Bu terapiler otizmli kişinin becerilerini ve iletişim yeteneğini kazanmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Terapilerin temel amacı, kişilerin becerilerini kazanmalarına yardımcı olmaktır. Eğer otizm tanısı bebeklik yıllarında konulur ve terapiye bu zamanlarda başlanırsa, büyüme sürecinde kişinin motor becerileri kazanması ve iletişim kurma yeteneğine sahip olabileceği ileri sürülmektedir. Otizmli bireylerin tedavisinde uygulanan yedi temel (en çok uygulanan) terapi yöntemi bulunmaktadır: Duyu Bütünleme Terapisi, İşitsel Bütünleme Terapisi, Müzik Terapisi, Sanat Terapisi, Drama Terapisi, Hippoterapi, Yunuslar İle Terapi.