Çocuk doktorları, genellikle ebeveynler için ilk temas noktası oldukları için, otizm spektrum bozukluklarının erken tanınmasında önemli bir rol oynarlar.
Ciddi sosyal beceri eksiklikleri ve kısıtlı, tekrarlayıcı ve basmakalıp davranışlar, ilgi alanları ve aktiviteler tüm OSB'lerin temel özellikleriyken, ilk sosyal eksikliklerden birkaçı (örneğin, ortak dikkatin gecikmesi veya yokluğu), otizmli bireyler için oldukça güvenilir kırmızı bayraklar gibi görünmektedir. Otizm spektrumu, özellikle spektrumun hafif ucundan, belirsiz uç noktaları olan son derece karmaşık grupları kapsar. Temel eksikliklerin her birinin ciddiyeti, otizmli çocuklar arasında önemli ölçüde değişir.
Sosyal eksiklikler daha erken ortaya çıksa ve daha spesifik olabilse de bunlar üstü kapalı olabilir ve ebeveynler tarafından daha az fark edilebilir veya dile getirilebilir. Konuşma gecikmeleri genellikle ebeveynleri çocuklarıyla ilgili endişelerini dile getirmeye sevk eder. Ebeveynlerin çoğu 15 ila 18 aylıkken endişe duymaya başlar, ancak endişelerini çocuklarının doktoruyla birkaç ay erteleyebilir. Son zamanlarda, medya ve kamu kurumları, yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkanlar da dahil olmak üzere erken belirtileri tanımanın önemi konusunda kamuoyunu bilinçlendirdi.
Dil eksikliklerinden daha spesifik olmasına rağmen, yaşamın ilk 2 yılında ortaya çıkan sosyal eksiklikler genellikle ebeveynlerin gözünden kaçmıştır. Otizmli çocuklar, evrensel olarak, başkalarıyla bağlantı kurma ve tamamlayıcı duygu durumlarını paylaşma konusundaki içsel dürtü olarak tanımlanan sosyal ilişkide eksiklikler gösterirler. Otizmli çocuklar genellikle bağlantılılık aramıyor gibi görünmektedir; yalnız kalmaktan memnundurlar, ebeveynlerinin ilgi isteklerini görmezden gelirler ve nadiren göz teması kurarlar veya jestler veya seslendirmelerle başkalarının dikkatini çekmeye çalışırlar. Daha sonraki yıllarda, işbirlikçi oyunlarda ve grup ortamlarında başkalarının duygusal durumunu paylaşmakta güçlük çekerler ve varsa bile çok az arkadaşı olabilir
Sosyal uyaranlara yönelme - özellikle kişinin kendi adına tutarlı bir şekilde yanıt vermesi - Otizmli çocuklarda sıklıkla eksik olan erken bir beceridir.
Yeni bir durumla karşı karşıya kaldığında, tipik olarak gelişmekte olan bir bebek, yüz ifadesinde bir memnuniyet, öfke veya korku belirtisi için annesine bakabilir. O zaman yüz ifadesi, durumu tam olarak anlamasa da, genellikle onunkini taklit eder. Otizmli bir çocuk daha az taklit yapar.
Kalıcı duyusal-motor ve/veya ritüel oyunla birlikte rol yapma becerilerinin olmaması veya önemli ölçüde gecikmesi Otizmli çocukların karakteristiğidir.
Otizmli çocuklar, nesnelere alışılmadık bağlanmalar, takıntılar, zorlamalar, kendine zarar verme davranışları ve klişeler dahil olmak üzere çeşitli alanlarda atipik davranışlar gösterebilirler. Stereotipiler, el çırpma, parmak hareketleri, sallama veya döndürme gibi tekrarlayıcı, işlevsiz, atipik davranışlardır. Otizmli bazı çocuklar ayrıca atipik motor gelişim, zayıf koordinasyon veya praksis (motor planlama, yürütme ve sıralama) eksiklikleri gösterebilir.