Anne ve babanın yaşamına bir çocuğun katılmasıyla birlikte yeni bir süreç başlar. Anne ve baba dünyaya gelecek çocukları için planlar ve hayaller kurarlar. Aile bu süreç içerisinde doğumdan önce ya da sonrasında özel gereksinimli bir çocuğa sahip olacaklarını öğrendiklerinde kurdukları planlar ve hayaller yıkılır.  Normal gelişim gösteren bir çocuğa sahip olacaklarını beklerken özel gereksinimli çocuğa sahip olduğunu öğrenen aile farklı duygusal tepkiler göstermektedir.  Her ailede ve ailede bulunan bireylerinin yaşadıkları duygular ve tepkiler farklılık göstermektedir.

Özel gereksinimli çocuğa sahip olduğunu öğrenen aileler belli duygusal aşamalardan geçer. Bu duygusal aşamalar her ailede farklı yoğunlukta yaşanmaktadır. Ailelerde ilk olarak gözlenen tepki şoktur. Bazı aileler bu durumu kabullenmek istemezler ve reddedebilmektedirler. Tanının yanlış konulmuş olabileceğini düşünen aileler gerçeği inkâr edebilmektedirler. Çocuklarının bir şeyinin olmadığını düşünürler ve kabullenmek istemezler.  Aileler bu süreçte tanıyı koyan uzmanlara karşı öfkelene bilmektedirler.  Bazı aileler özel çocuğu sahip oldukları için kendilerine veya birbirlerine karşı öfkelenebilirler. Aile özel gereksinimli bir çocuğa sahip olmaktan dolayı depresyon süreci yaşayabilmektedir ve bu durum yaşam boyu sürebilmektedir.  Ailelerin bu süreç içerisinde yaşadıkları diğer bir duygu da suçluluktur. Ebeveynler birbirlerini suçlayabilirler. Aileler toplum içerisinde özel çocuklarının kabul görmemesi karşısında utanç duygusu yaşayabilmektedirler. Aileler bu duygusal süreçlerin sonucunda içinde bulundukları durumu kabullenmeye başlarlar. Ebeveynler içinde bulundukları durumu kabullendikten sonra çocuklarının durumunu açıkça tartışmaya, çocuklarına ilişkin bilgiler toplamaya, çocukları için uygun müdahale sürecine katılmaya, çocuklarıyla birlikte toplum içerisinde daha fazla vakit geçirmeye başladıkları görülmektedir.

Özel gereksinimli bir çocuğa sahip olmak aileleri maddi ve manevi açıdan zorlu bir yaşam sürecine dâhil eder.  Aile bireylerinin birbirlerinin duygu ve dus¸uncelerini dinlemeleri, anlamaları ve birbirlerine destek olmaları durumunda daha sağlıklı bir süreç¸ yaşayacakları dus¸unulmektedir.

 Ailelerin özel çocuğa sahip olduklarını kabul etme aşaması oldukça zor olabilmektedir. Bu aşamada aile bireylerinin psikolojik, bedensel ve sosyal desteğe ihtiyacı vardır. Ailelerin bu süreç içerisinde ruh sağlığı uzmanlarından yardım almaları önem taşımaktadır. Ailelerin çevrelerinde bulunan bireylerden (eş, ebeveynleri, arkadaşları vb..) sosyal destek görmeleri içinde bulundukları durumla, yaşadıkları guc¸luklerle daha iyi bas¸ edebilirler, kendilerine, birbirlerine ve dig?er c¸ocuklarına daha fazla zaman ayırabilirler. Bu süreç içerisinde ailelerin bu durumu erken kabullenmeleri sürecin çocukları ve kendileri için daha verimli geçirmelerini sağlar.  Ailelerin durumu erken kabullenip ‘çocuğum için şimdi ne yapabilirim’ arayışına girmeleri erken müdahale için büyük önem taşımaktadır.