Otizm spektrum bozukluğu doğuştan gelen veya yaşamın ilk yıllarında ortaya çıkan nörogelişimsel farklılıktır. Beynin yapısını etkileyen sinir sistemi sorunlarından kaynaklandığı tahmin edilmektedir. Otizme neyin neden olduğu tam olarak bilinmemekle birlikte genetik bir farklılık olduğuna dair bulgular vardır. Otizm sosyoekonomik durum veya çocuk yetiştirme özellikleriyle ilgili değildir.

 Otizm spektrum bozukluğuyla çok karıştırılan bir farklılığımız ise Uyaran Eksikliğidir. Uyaran eksikliği DSM-5’ te yer almamaktadır ve klinik bir tanıdır. Uyaran çevreden gelen her şeydir. Uyaran eksikliği ise çevreden gelen hareket, görseller, sesler, sosyal durumlar, iletişime girmeler vb.nin eksik olmasıdır. Uyaranları alabileceğimiz en duyarlı dönem 0-3 yaştır. Bu yaş döneminde ne kadar çok uyaran verilirse beyindeki nöral aktiviteler o kadar çoğalacaktır. Özellikle bu dönemde TV, tablet, telefona çok maruz kalan çocuklarda daha sık görülür. Bu durumu şu şekilde örnekleyebiliriz, tabletle oynarken çocuklarımızın bizi duymadığını duysa bile geç cevaplar verdiğini fark ediyoruz işte tam olarak bu duymama tepki vermeme durumu belli bir süre sonunda süreklilik kazanıyor. Bu çocukların kelime dağarcıkları çok azdır ya da hiç konuşamıyorlardır.

Uyaran eksikliği belirtilerinin bir kısmı:

Konuşmasın da gerilikler vardır.

İnatçıdırlar.

İsmine tercih ettiği durumlarda tepki verir.

Göz kontağı sınırlıdır.(Kendi istediğinde göz kontağı kurar)

İstediğini yaptırmak için ağlama krizlerine girer.

Sosyal etkileşimi azdır.

Uyaran eksikliği olan çocuklarda sosyal iletişim otizmli çocuklara göre daha iyidir. Göz kontağı kurabilirler (sınırlıdır) ve isimlerine tepki verebilirler.

Ancak bu belirtilerin birçoğunun otizmde de görülmesinden kaynaklı uyaran eksikliği ve otizm çok karıştırılmaktadır. Uyaran eksikliği ve otizmi ayırmak için öncelikle bir uzmana başvurulmalıdır. Uyaran eksikliği birinci basamak sağlık hizmetinde tespit edilerek farkındalığın arttırılması gerekmektedir.