Otizm spektrum bozukluğu (OSB), sosyal iletişim ve etkileşimde yetersizliklerin yanı sıra sınırlı tekrarlayıcı davranış, ilgi ve etkinliklerin sergilenmesi olarak tanımlanmaktadır. Son yıllarda yapılan birçok çalışma beslenme problemlerinin, OSB'li çocuklarda oldukça yaygın olduğunu göstermektedir.Yeme davranışı biyolojik ve sosyal içeriği olan karmaşık bir davranıştır. Çocukluk döneminde yeme problemleri sıktır. Yeme bozukluğu olan çocukların en fazla hekime başvurma nedeni seçici yeme ve az yeme şeklinde olmaktadır.

OSB'nin temel tanı bileşeni olan sınırlı ilgi ve tekrarlayıcı davranışların, beslenme problemleri içerisinde özellikle "yiyecek seçiciliği" davranışına kaynak teşkil ettiği düşünülmektedir. Yiyecek seçiciliği, yiyeceğin çeşidine (sınırlı sayıda yiyecek tüketilmesi), dokusuna (yiyeceğin sadece yumuşak, sert, ezilmiş püre, çiğ tüketilmesi), tadına (sadece veya daha çok şekerli, tuzlu veya ekşi gıdaların tüketilmesi), ısısına (sıcak veya soğuk), rengine (sadece kırmızı ya da başka bir renkteki gıdaların tüketilmesi) veya kokusuna göre seçici olmayı (yiyecek ayırt etmeyi) içeren ve OSB'li çocukların yaşadığı beslenme problemleri arasında en fazla rapor edilen davranış kalıbıdır.

Çocuklar beslenme esnasında “yiyecek seçiciliği” ya da uygun olmayan davranışlar sergilediklerinde ailelerin tepkileri genellikle;

1) Tercih edilen gıda sunumu ve somut nesne: Çocuğun daha fazla tercih ettiği besinleri tüketmesine imkân sağlama veya öğün esnasında çocuğun bir oyuncakla oynamasına izin verme

2) Dikkat/ilgilenme: Çocuğu azarlama ya da tatlı bir sesle yemesi için kandırma

3) Kaçma: Çocuk yemek istemediğinde, yeme eylemini durdurmasına müsaade etme şeklindedir.

Ancak, tüm bu davranışların (tercih edilen gıda, ilgilenme ve kaçma) beslenme problemlerini (%67 oranında) artırdığı gözlenmiştir.

Özellikle otizmin yanında ortaya çıkan gastrointestinal sorunlar, yiyecek seçiciliği, takıntılı yeme davranışları ve uygulanan özel diyetler çocukların beslenme düzenini etkilemekte ve besin ögesi yetersizliklerine sebep olabilmektedir. Bu problemlerin hem çocuğun hem de ailenin yaşam kalitesini olumsuz etkileyeceği unutulmamalıdır.Tanı alan çocukların diyetisyene yönlendirilmesi, bu sorunların çözülmesi ve tedavi süreci için önem arz etmektedir. Erken çocukluk döneminde yapılan doğru müdahaleler, çocuğun sindirim sistemi problemlerinin ve takıntılı yeme davranışlarının çözülmesinde anahtar rol oynayabilmektedir.