Rotamız Mutluluk
 /  Gezinti Bağlantılarını Atla
Ana Sayfa /
Makaleler /
EBEVEYN TUTUMLARI VE BAĞLANMA TÜRLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

 

Bağlanma teorisi, bireylerin erken dönem deneyimlerinin, özellikle ebeveynleriyle olan ilişkilerinin, yaşam boyu süren bağlanma stillerini nasıl şekillendirdiğini açıklayan bir yaklaşımdır. Bu bağlamda, ebeveyn tutumları çocuğun bağlanma türünü belirlemede kritik bir rol oynar. 

 

Bağlanma Teorisi nedir?

Bağlanma teorisi, John Bowlby tarafından geliştirilmiş ve Mary Ainsworth'un "Yabancı Durum Testi" çalışmalarıyla genişletilmiştir. Bu teoriye göre, çocuk ile bakım veren arasındaki bağ, çocuğun duygusal güvenliğini, benlik algısını ve ileriki sosyal ilişkilerini etkileyen temel bir faktördür. Bağlanma türleri dört ana kategoriye ayrılır:

1. Güvenli Bağlanma: Çocuk, ebeveynin duygusal olarak erişilebilir ve destekleyici olduğunu bilir. Bu çocuklar, ebeveynlerinden ayrıldıklarında kaygı duysa da, geri döndüklerinde kolayca sakinleşirler.

2. Kaygılı-Kararsız Bağlanma: Ebeveynler tutarsız bir yaklaşım sergilediklerinde bu bağlanma türü oluşur. Çocuklar, ebeveynlerinin tepkilerini öngöremediği için yoğun kaygı ve bağımlılık gösterebilir. Çocuk ebeveynden ayrıldığında kaygı duyar ve disregüle olur ancak ebeveyni geri döndüğünde çocuk regüle olmakta zorlanır ve kaçıngan davranışlar sergiler.

3. Kaçınmacı Bağlanma: Çocuk, ebeveyninin soğuk, ilgisiz veya mesafeli olduğunu deneyimler. Bu nedenle, duygusal bağlanma yerine bağımsız davranışları geliştirmeye eğilimlidir. Bu şekilde yetişen çocuklar dış dünyayı güvensiz olarak algılar. İletişimden ve bağ kurmaktan kaçınırlar. Çoğunlukla içe dönük bir karakter yapısına sahip olurlar. Çocuk ebeveynden ayrıldığında buna duyarsız kalır ve ebeveyni geri döndüğünde aynı şekilde tepkisiz kalmaya devam eder ve ebeveyni görmezden gelir.

4. Dağınık (Dezorganize) Bağlanma: Genellikle travmatik veya istismara dayalı ebeveyn tutumlarıyla ilişkilidir. Çocuk, ebeveynine hem korku hem de bağlanma hisseder, bu da çelişkili davranışlara yol açar. Çocuk ebeveynin yanında korkulu, şaşkın ve kendi iç dünyasında çatışma içindedir.

Ebeveyn tutumları, çocuğun bağlanma stilini doğrudan etkileyen en önemli faktörlerden biridir. Bu tutumlar genellikle dört temel kategoriye ayrılır:

1. Demokratik Tutum: Ebeveynler sıcak, duyarlı ve destekleyicidir. Çocuğun duygusal ihtiyaçlarına duyarlıdırlar ve sınırları belirlerken esneklik gösterirler. Bu tutum, genellikle güvenli bağlanmayı destekler.

2. Otoriter Tutum: Katı, kuralcı ve disiplin odaklıdır. Çocuklar üzerinde aşırı kontrol kuran ebeveynler, çocuklarının duygusal ihtiyaçlarını yeterince karşılamayabilir. Bu tutum, kaçınmacı veya kaygılı-kararsız bağlanmaya yol açabilir.

3. İzin Verici Tutum: Sınırlamaların olmadığı, aşırı serbestlik tanıyan ebeveynlik tarzıdır. Çocuk, ebeveyninden yeterli rehberlik almadığında kaygılı-kararsız bağlanma gösterebilir.

4. İhmal Edici Tutum: Çocuğun duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarını ihmal eden ebeveynler, dağınık bağlanma geliştiren çocuklara sebep olabilir.


Atlantis Özel Eğitim ve Rehabilitasyon l Yazılım K7